Sünnet’in doğru bir şekilde anlaşılmasında, müteârız haberler konusunun ne denli önem arz ettiği tartışılmaz bir gerçektir. Bu bağlamda birbiriyle çelişkili nakillerin, kendi içlerinde uzlaştırılarak anlaşılır hale getirilmesi önemli bir vazifedir. Ebû Hanîfe’nin bu sahadaki yetkinliğine dair müstakil ve mukayeseli bir çalışma bulunmamaktadır. Bu nedenle çalışmanın konusu müteârız hadisler olarak seçilmiş ve tetkik alanı Ebû Hanîfe’nin yaklaşımı ile sınırlandırılmıştır.

Günümüzde Ebû Hanîfe’nin müteârız hadislere yaklaşımı denilince, Hanefî usûlüne dair yazılan son dönem usûl kitaplarındaki açıklamalar akla gelmektedir. Bu eserlerde yer alan ve çoğunlukla Hanefî ve Şâfiî yöntemlerin mezcedilmiş ürünü olan usûlî prensipler genelde Ebû Hanîfe’ye aitmiş gibi algılanmaktadır. Ancak bunun, ilmî açıdan ne derece doğru olduğu son derece tartışmaya açık bir husustur. Ebû Hanîfe’nin tutumu ile Müteahhirûnun usûlü arasında bir mesafe olduğu bazı âlimler tarafından ifade edilmiştir. Elinizdeki kitap, bu iki tutum arasındaki farklılıklar dikkate alınarak hazırlanmıştır.